Poniżej przedstawiono ogólną koncepcję zasilania obiektu budowlanego z podziałem na kategorie zasilania zgodne z przyjętym podziałem funkcjonującym od szeregu lat w gospodarce elektroenergetycznej:
- Kategoria I – odbiorniki dla których przerwa w zasilania powstała z dowolnej przyczyny może spowodować zagrożenie dla życia ludzi lub bardzo poważne straty w materiale.
- Kategoria II – odbiorniki, dla których dopuszczalna przerwa w zasilaniu może wynosić do kilkudziesięciu sekund (czas potrzebny na uruchomienia źródła zasilania awaryjnego, z którego zasilane są tylko odbiorniki niezbędne dla normalnego funkcjonowania obiektu budowlanego).
- Kategoria III – odbiorniki dla których przerwa w zasilaniu nie powoduje żadnych negatywnych skutków (rezerwowe źródło zasilania, tj. drugi transformator, jest instalowane tylko w uzasadnionych przypadkach, np.: szpital, zakład przemysłowy, centra przetwarzania informacji, dworce kolejowe i lotnicze, urzędy administracji państwowej, itp.)
Często można spotkać sytuację, że podstawowym źródłem zasilania obiektu budowlanego jest stacja transformatorowa przyłączona do Systemu Elektroenergetycznego (SEE). Źródłem rezerwowym jest stacja transformatorowa przyłączona do SEE i zasilana inną linią elektroenergetyczną niż stacja nr 1.
Zespół prądotwórczy jest przyłączany do instalacji elektrycznej połączonej z systemem elektroenergetycznym, przez co projektant jest zobowiązany do zapewnienia właściwej współpracy zespołu prądotwórczego z siecią elektroenergetyczną. Zespół prądotwórczy stanowi w tym przypadku źródło awaryjne, które nie może dostarczać energii do sieci elektroenergetycznej. Powoduje to konieczność projektowania układów uniemożliwiających pracę równoległą źródeł lub wsteczne podanie napięcia do sieci z generatora zespołu prądotwórczego. W przypadku zespołów prądotwórczych uruchamianych ręcznie należy stosować ręczne przełączniki zasilania.
Natomiast zespoły wyposażone w układy samorozruchu i samozatrzymania należy wyposażyć w układy automatyki SZR z blokadą mechaniczną i elektryczną.
W przypadku zespołów prądotwórczych wyposażonych w automatykę samorozruchu i samozatrzymania należy pamiętać, że część układów automatyki zainstalowana jest zespole i w przypadku pozostawania zespołu w warunkach gotowości do pracy wymaga zasilania z sieci elektroenergetycznej (grzałki, dekoder zaniku faz, itp.). Obwody te należy zabezpieczyć prze przeciążeniami, przepięciami oraz porażeniami i wykonać w układzie TN-S.
Ze względu na pewność zasilania nie należy do ich zabezpieczania stosować wyłączników różnicowoprądowych. Przekroje przewodów należy dobierać tak, by został zachowany warunek samoczynnego wyłączenia oraz warunek długotrwałej obciążalności prądowej i przeciążalności zgodnie z wymaganiami normy PN-IEC 60364 (wzory 2,4 i 5).